Tytuł jest nawiązaniem do filmu Zapach kobiety, w którym jedną z głównych ról gra Al Pacino. Wygłasza on tam przemowę w obronie chłopaka, który nie chce donosić. Przemowę tą można przyswoić do polskich warunków, a szczególnie do tematu lustracji.
Rozmowa pomiędzy dyrektorem liceum Baird, który chce usunąć Charliego Simms’a ze szkoły za nie doniesienie na kolegów, a Frankiem Slade’m (Alem Pacino), który jest ślepym, emerytowanym żołnierzem. Zaczyna dyrektor, mówi do Charlie'go, odpowiada mu Frank Slade:
· Kryje Pan sprawców i jest Pan kłamcą.
· Ale nie kapusiem.
· Co takiego?
· Nic takiego.
· Panie Slade.
· To gówniane bzdety.
· Proszę liczyć się ze słowami. Jest Pan w Bird, nie w koszarach.Panie Simms daje panu ostatnia szansę.
· Pan Simms wcale tego nie chce. Nie pragnie etykietki, że jest godny być człowiekiem Baird. Cóż to do diabła znaczy? Jakie macie motto? Chłopcy donoście na swoich kolegów chroniąc własne tyłki. W przeciwnym razie spalimy was na stosie? Panowie, kiedy obrzucają nas gównem jedni zwiewają inni zostają. Charlie ma pójść na stos zaś George schowa się w kieszeni swojego wielkiego taty. A co Pan robi? Zamierza Pan nagrodzić George’a i zniszczyć Charlie'go.
· Skończył Pan?
· Nie dopiero się rozgrzewam. Nie wiem, kto tu uczęszczał, William Howard Taft, William Jennings Bryan, William Tell, ktokolwiek. Zasady, jakimi się kierowali odeszły w zapomnienie, na dobre. Hodujecie tutaj tchórzliwych kapusiów. To pełen szczurów tonący okręt. Jeśli myśli Pan, że kształci wspaniałych ludzi to czas się zastanowić, bo niszczy Pan resztki tradycji tej szkoły. To szambo. Co za cyrk Pan tutaj dzisiaj urządza? Jedyny porządny facet siedzi tu obok mnie. Zapewniam Pana, że dusza tego chłopca jest nieskalana. Nie jest na sprzedaż. A skąd to wiem? Bo ktoś tutaj - nie powiem, kto - próbował ją kupić. Tylko, że Charlie jej nie sprzedaje.
· Pan zwariował!
· Pokaże Panu, kto tutaj zwariował. Nawet Pan nie wie, co to znaczy. Pokazałbym Panu, ale jestem za stary, zbyt zmęczony i ślepy. Gdybym był tym mężczyzną, którym byłem 5 lat temu przyniósłbym tutaj miotacz płomieni! Co pan do diabła myśli, że, do kogo pan mówi? Znam świat i życie, gdy miałem wzrok widziałem chłopców jak ci tutaj, a nawet młodszych, z potrzaskanymi rękami, bez nóg, ale nie ma nic gorszego nie widok amputowanego ducha. Na to nie ma protezy. Myśli Pan ze odeśle tego wspaniałego żołnierza do Oregonu z podwiniętym ogonem. Pan unicestwia jego dusze! A dlaczego? Ponieważ nie jest człowiekiem Baird. Człowiekiem Baird. Jeśli skrzywdzicie tego chłopca będziecie łajdakami. Wszystkich was i Harry'ego i Jimmy'ego i Trent'a - wszystkich was mam w dupie.
· Niech Pan siada panie Slade!
· Jeszcze nie skończyłem. Gdy tu wszedłem usłyszałem słowa „kolebka przywódców”. Ale gdy lina się przerwie kołyska upadnie, a ta tutaj już upadła. Upadła. Wy stworzyciele ludzi, twórcy przywódców, uważajcie, jakiego rodzaju przywódców tu kształcicie. Nie wiem, czy to, że Charles dzisiaj milczy jest słuszne czy nie. Jedno wiem na pewno on nie sprzeda nikogo żeby kupić sobie przyszłość. A to, moi przyjaciele, jest dowód prawości. Dowód odwagi. Tacy powinni być przywódcy. (pauza) Jestem teraz na rozstajnych drogach mojego życia. Zawsze wiedziałem, która droga jest słuszna. Zawsze wiedziałem, ale nigdy nią nie kroczyłem. Wiecie dlaczego? Bo była zbyt trudna i ciężka. Charlie też znalazł się na rozstajnych drogach. Wybrał swoją drogę i to jest właściwa droga. To droga zasad, które tworzą charakter. Pozwólmy mu nadal nią kroczyć. Przyszłość tego chłopca jest w rękach komisji. To wspaniała przyszłość. Wierzcie mi. Nie zniszczcie jej. Chrońcie ją. Pilnujcie. Będziecie kiedyś z tego dumni. Obiecuje Wam.
Kto jest teraz w Polsce człowiekiem Baird i jak można zastąpić tę nazwę w przemowie, aby była bardziej zrozumiała dla polskiego odbiorcy?
Amor patriae nostra lex
